pain

Zamane gençleri bile senin yaptıklarını yapmadılar benim zamanımın genci.Hiç böyle olurmu deme olmasa nasıl gözlerin dolardı şimdi olduğu gibi.Ben buraya ilk geldiğim de sensizdim.Sonra senli oldum.Çok üzüldüm,canıma kıymak istedim salakça.Bir insan kaç kere ölebilirki fiziksel olarak.Sonra bir gün sen geldin.Sana her şeyi anlattım.Nasıl seni gördüğümü,nasıl her gün öldüğümü,seni yıllarca ve öldükten sonra asırlarca unutmadığımı.Gerçeği bu gün senin ölümün den asırlar sonra beni hatırlayı görmek istemenle öğrendim.İki tane sen vardın karşımda.İkisi de nasıl bakıyor nasıl nefes alıyor.Tanrım dedim ikikere ölüyorum.Buraya ilk geldiğimde beni gören meleklerden biri dayanamamış çıkmış allaha benim içimi kavuranı onun eteklerinin dibine sunmuş.O çok üzülmiş bana ama ne fayda.Senin kalbinde benim için bir nefeslik yer bile yokmuş.O melek üstlenmiş benim yangınımı çekmiş içine girmiş senin kılığına,senin sesinle,senin bakışlarınla,duruşlarınla gelmiş dikilmiş meğersem yanıma.Bunu öğrenince hem ona hem allaha çok isyan ettim.Ama minnet etmek,derde çare değilmiş ya yeni öğrendim.Var sen yoluna git şimdi.Ben yine yinelerim acımı kendi içimde yine bir melek görür daynamaz girer kılığına sevdiğim o kızın kılığına.